Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ΟΙ ΨΥΧΕΣ

Καλημέρα, εδω είμαστε πάλι.!Χριστός ανέστη και καλή ανάσταση θα ευχηθούμε σε όλους, γιατί αυτή η ευχή είναι πάντα επίκαιρη..Είναι η μόνη ευχή αληθινής αισιοδοξίας που μας απόμεινε με τόση αδικία κακία και σοδομισμό να επικρατεί στην επικαιρότητα αυτού του κόσμου..Κι επειδή αληθινή αισιοδοξία είναι κι η μάχη για το στώμεν καλώς, αφού ο Θεός είναι ζωή και ευτυχία μάλλον ήρθε ο καιρός στη γη να αναστοχαστούμε, τί είναι στ αλήθεια η ζωή.;
Καλημέρα κι απο μένα!Και για να απαντήσουμε στο πάντα καίριο ερώτημα σου Αγγελε θα πρέπει πρωτα να ριξουμε μια στοχαστική ματιά σε αυτό που στην εποχη μας νοηματοδοτεί τη ζωή να προσδιορίσουμε τα κακώς κείμενα και κατόπιν να αναστοχαστούμε..Ανέφερες πολυ σωστά αδικία κακία και σοδομισμο...Το ένα είναι αναποσπαστο κομμάτι του αλλου και το χειρότερο είναι πως όλα αυτά μαζί μεταμφιεσμένα συνθέτουν το παζλ που στην εποχη μας αποκαλείται ζωή..Ακούγεται τραβηγμενο.;Ας βγάλουμε λίγο το περυτιλιγμα των ''αξιων'' της σημερινής εποχής και ας δούμε τι υπάρχει απο πίσω...Οι σχέσεις των ανθρωπων.:να διαθέτουν, λέει η νέα μοδα, εναν ''ελεύθερο'' πανσεξουαλισμο ακόμα και μεταξυ φίλων του ιδίου φύλου, ετσι για τη φάση, χωρίς αγάπη και συναισθήματα, χωρίς πολύ βάθος επικοινωνίας, (παρωχημενα πραγματα τη σημερον ημερα.....) και επίσης..!Τα ψέματα επιτρέπονται, η σκληροτητα και η αδικία σε βαρος καποιου που εχει ακομα αξιες και συναισθήματα για τον αλλον επιτρέπονται, η πορνεία επιτρέπεται, η μοιχεία επιτρέπεται, (one night stand και ''απελευθερωση'' το λενε το πρωτο, ανανέωση της βαρετής σχέσης το λένε το δεύτερο.... ) και γενικώς όλα επιτρέπονται προς απολαύση της στιγμης και της σάρκας, και αποκλεισμό της αληθινής και με διάρκεια ευτυχίας, της ψυχοσωματικής και πνευματικής ύπαρξης..Αυτος είναι ο σοδομισμος ο οποίος προβάλεται διαρκως απο παντού και δυστυχώς έχει πολλά θύματα, αλλα  δεν είναι και ασχετος με όλα τα υπόλοιπα..Οτάν η ψυχοπνευματική υπόσταση του ανθρώπου εκτοπίζεται εντελως και ο άνθρωπος υπόβιβάζεται σε ένα κομμάτι κρέας στην καθημερινότητα και τις σχέσεις του με τους άλλους, κατα συνέπεια θα σκύψει το κεφάλι και στην κάθε εξουσία που ξεπουλα την πατρίδα του, που δολοφονει και βομβαρδιζει αθώους, που κλέβει και απολύει τον τίμια εργαζόμενο και σκεπτόμενο πολίτη...Δεν πειραζει μωρε, ας τους ψηφισουμε ξανά, ποιος εχει ορεξη τωρα για αγώνες δικαιοσύνης κ.λ.π.....Αστους μερικούς να σκοτώνονται....Εμάς, τη ''ζωή'' μας να μην πειραξει κανεις...το αρτος και θεάματα...Τα ενδιαφεροντα περιορίζονται στις περιστασιακές παρορμήσεις της ύλης κι όταν οι άνθρωποι που κοιμούνται ήσυχοι μες στο σοδομισμο που τους αποκοιμήσανε, πειραχτούν εντέλει απ τις αρχες και τις εξουσίες αυτου του κόσμου αλλά κι απο τον ίδιο τους το σοδομικό τρόπο ζωής, που οι ίδιοι διχως καν να τους νοιάζει επέλεξαν, θυμώνουν ξαφνικά με τους πάντες και τα παντα,και η συνήθης τελική κατάληξη..:καλα κανουμε και ζούμε όπως ζούμε, ποιός θεός που είναι ο θεός δε μας προστάτεψε άρα δεν υπαρχει...Φαύλος κύκλος...Και που καταλήγει η ζωή..;Στο θάνατο..;Η σκέτη σάρκα αδυνατεί να απαντήσει στο επίσης πάντα καίριο αυτό ερώτημα, το πνεύμα εχει εκτοπιστεί, κι εκεί ερχεται σαν κερασάκι στην τούρτα η καταθλιψη, η αντίδραση στην κατάθλιψη με μεγαλύτερη έξαρση του σοδομισμου, κι ο φαύλος κύκλος μεγαλώνει....Και το χειρότερο ειναι πως όλα αυτα κρύβονται πισω απο νέα ''εντυπωσιακά'' ονόματα κρύβοντας το ίδιο αηδιαστικό περιεχόμενο που όμως δε φάινεται, και παραπλανούν ετσι τον άνθρωπο...Ως και η κλεψιά εχει γίνει μόδα, αλλα δε λέγεται κλεψιά, λέγεται ''βαρέσαμε πιστόλα''(απράξαμε κατι σε ενα μαγαζι και φυγαμε χωρις να το πληρωσουμε)....Κι αν πεις μα αυτο είναι κλεψιά, η αντιδραση του ανθρώπινου πνεύματος υπάρχει ακόμα στη γυμνή αλήθεια, οχι δα και κλεψια, πιστόλα..!Μα το ίδιο περιεχόμενο δεν είναι πίσω κι απ τις δυο λέξεις..;...Εεε..;Εκει μπλοκάρουμε....Προσπαθεί ή δεν προσπαθεί λοιπόν η δύναμη του κακού να πλανήσει τους ανθρώπους με τις λέξεις..;Το ίδιο παραδειγμα ισχύει και με εναν ανθρωπο που έχει κάθε μέρα κι αλλον σεξουαλικό σύντροφο χωρις αγαπη και συναίσθηματα..αν του το πεις πορνεια θα σε βρίσει,όχι και πορνεία, one night stand, θα σου πει...Και θα μου πει κάποιος το σλόγκαν της εποχής, και τί σε νοιάζει εσένα τί κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του...;Με νοιάζει απ τη στιγμή που υπάρχουν ως αποτελέσματα οι εκτρώσεις, οι οικογενειακες τραγωδίες, τα εγκληματα πάθους, οι απογοητεύσεις που οδηγούν στο οτιδήποτε, οι αυτοκτονίες, κι ειναι όλα αυτα η ψυχή που θαμένη στο βάθος βασανίζεται και φωνάζει....Και καλα αυτοι που συνειδητα εχουν αποκτηνωθει οι άλλοι τι φταίνε να παγιδεύονται σε ολη αυτη τη σοδομικη προπαγάνδα του εκτοπισμου του πνεύματος του ανθρωπισμου και της αγαπης και να αδικούνται..;Που οδηγεί επομένως όλο αυτό που στην εποχή μας λέγεται ζωή..;Στο τίποτα..Επομένως τί ειναι η ζωή.;Για ποιο λόγο ζούμε σε αυτον τον πλανητη..;
Αποδείξαμε στην πρηγούμενη αναρτηση (ο Χριστός στη ζωή μας ) πως ο Χριστος ειναι ο όντως Θεος αναστήθηκε και υπάρχει, και εξηγήσαμε για ποιο λόγο το καλο και το κακό συνυπαρχουνε σε αυτό τον κόσμο και γιατί ο Θεός δεν κάνει κάτι να εξαφανίσει αμεσα το κακό..Η ζωή αυτη ειναι ένα σχολείο, ένα εκπαιδευτικό ταξίδι..Το μέσον του ταξιδιού ειναι το θνητό σώμα και ο ταξιδιώτης- εκπαιδευόμενος η ψυχή.Σε τι εκπαιδεύεται.;Στο ελευθερα επιλεγόμενο χτίσιμο της αθάνατης προσωπικότητας της, η οποία είναι μοναδική για την κάθε ψυχή, και ελεύθερα επιλεγόμενη στο καλο ή το κακό, εφοσον η ψυχή σε αυτόν τον κόσμο εκτίθεται ισόροπα και στις δυο αυτες δυναμεις, και καλειται να επιλεξει ποια θα ακολουθησει χωρις να παραβιάζεται να ακολουθήσει κάποια απο τις δυο, το καλό ή το κακό..Κι αυτή ακριβώς η επιλογή, η οποία πραγματοποιείται στην καθημερινη ζωή και πράξη ως αποτέλεσμα της σκεψης νοηματοδοτεί το ταξίδι της εδώ ζωής..Κάποτε όμως αυτό το ταξίδι, οπως όλα τα ταξίδια, τελειώνει σε έναν προορισμό της αιωνιότητας...Ποιος όμως καθορίζει πότε θα έρθει το τέλος του ταξιδιού και ποιός θα είναι ο προορισμός του κάθε ταξιδιώτη..;Υπάρχει όντως ένας χάρος που κόβει με ένα δρεπανι τις ψυχες και στους καλους παρουσιάζεται σαν άγγελος και στους κακούς σα μια σκοτεινή τρομακτική ύπαρξη..;Η απάντηση είναι όχι, δεν υπάρχει χάρος..Μα τότε ποιός, τί συμβαίνει..;Απλα η πορεία της ζωής και της αναπτυξης..!Για να το εξηγήσω αυτό καλύτερα, θα πάω στην πιο προσιτή ανθρώπινα, αρχη της ζωής..Ενα μωρό γιενιέται..Είναι ποτέ δυνατόν να μείνει για παντα μωρό.;Οχι, θα μεγαλωσει...Και το σώμα αλλά και το πνέύμα του, αναπτύσονται απο τη βρεφική στην παιδική ηλικία, επειτα στην εφηβεία και την ενηλικίωση...΄Καθώς όμως αναπτύσονται το σώμα και το πνέυμα αναπτυσεται και η ψυχή και δομεί την προσωπικότητα της αναλόγως προς τις ερμηνειες και τις αντιδράσεις του αναπτυσόμενου πνεύματος στα διάφορα ερεθίσματα..Στην ποικιλία των ερεθισμάτων κατα τη διαρκεια μιας επίγειας ζωής βρίσκονται ισσόροπες οι δυνάμεις του καλού και του κακού..Στις τελικές ερμηνείες και αντιδράσεις του πνεύματος βρίσκεται η ελεύθερη επιλογή της ψυχής στην επιλογή ή την απόριψη των εκάστοτε ερεθισμάτων..Και με τον ίδιο τροπο που το σώμα αναπτύσεται αναπτύσεται και η ψυχή..Η διαφορα ειναι οτι τα ορια των σωματικών σταδίων αναπτυξης καθορίζονται απο το χρόνο..Τα ορια των ψυχικών σταδίων αναπτυξης απο την ελευθερη επιλογή του ανθρώπου στον καθορισμο του πνευματικού του δυναμικού...Το πνεύμα δηλαδή μπορεί απο καθαρή επιλογή να αλάξει, να ωριμάσει, να ανυψωθεί και απο καθαρή επιλογη επισης μπορει να εκπέσει ή να αυτοεκτοπιστει...Κι ενω το σώμα χρειάζεται μήνες και χρόνια για να αλάξει κατ επιλογή σε παχύτερο ή λεπτότερο, το πνευμα μπορεί σε μια στιγμη να παχυνθεί (να εκτοπιστεί δηλαδη, να μην ερμηνευει, να μην αντιδρα, να μην αξιολογεί ) και σε μια στιγμη επισης να λεπτύνει και να προσδιορισει με ελευθερία επιλογης ακριβεια και σιγουριά την ύπαρξη του και τη θέση του..Την αναπτυξη ωστόσο και την ολοκλήρωση της ψυχικής προσωπικότητας δεν την καθοριζει η αργή και καθορισμένη απο το χρονο ανάπτυξη του σώματος αλλα η εν δυνάμει και αστραπιαία, και καθορισμένη απο την επιλογή ανάπτυξη του πνεύματος..Η ενηλικίωση του σώματος σημαίνει και τη σταθεροποίηση των χαρακτηριστικών του, αφού ακόμα και τα τρεπτά χαρκτηριστικα όπως το βάρος, μετά απο μια ηλικία πολύ δύσκολα αλάζουν..Το ίδιο ισχύει και με την ενηλικίωση της ψυχής , η οποία σηματοδοτεί την σταθεροποίηση των χαρακτηριστικών της στο καλο ή στο κακο και όπως ανέλυσα παραπάνω, δεν ακολουθεί απαραίτητα την ίδια χρονική πορεία ανάπτυξης με το σώμα..Η ενηλικίωση της ψυχής σηματοδοτεί και το τέλος του εκπαιδευτικού ταξιδιού αυτής της ζωής, και τη μεταβαση της ψυχής στον ελεύθερα επιλεγόμενο κόσμο της, αυτό που λέμε παράδεισος ή κόλαση και είναι ο προορισμος που η ίδια η ψυχή εχει επιλέξει ανάλογα με τη δύναμη του καλου ή του κακού επάνω στην οποία έχει δομήσει την προσωπικότητα της...Ακριβως όπως ο ενήλικος άνθρωπος φεύγει απο το καθοδηγητικό και προστατευόμενο περιβαλλον οπου ζούσε με τις εππιροές των αλλων ενηλίκων, και φτιάχνει πλέον μόνος του, με οτι απεριψε ο ίδιος κι ότι κράτησε και εξέλιξε το δικό του περιβάλον, γινόμενος κύριος του εαυτού του..Η ενηλικίωση της ψυχής πραγματώνεται όταν ο ανθρωπος, εχει ηδη πάρει την απόφαση του στο αν θα ανήκει στη δύναμη του καλού ή στη δύναμη του κακού, και δομεί συνειδητά επάνω στην εκαστοτε επιλεγμένη δύναμη, τα έργα του και τη ζωή του..Το πότε ακριβώς ενηλικιώνεται η ψυχη και ολοκληρώνεται η αθάνατη προσωπικότητα της ο ανθρωπος συνήθως δεν μπορει να το γνωρίζει καθαρά εξαιτίας των περιορισμένων ορίων της σφαιρικής, συμπαντικής  ανατιληψης σε αυτη τη ζωη η οποία περιορίζεται απο το θνητο σωμα, το μέσον του ταξιδιού..Το γνωριζει όμως η ιδια η ζωή, ο Θεος με αλλα λόγια και η πορεία του ταξιδιου αυτόματα ολοκληρώνεται..Οπως ακριβως η πεταλούδα μένει για κάποιο διάστημα σαν κάμπια μέσα στο κουκούλι μεταφέροντας σε όλο αυτο το διάστημα υγρό απο το σώμα της στα φτερα της..Οταν τα φτερά της φτάσουν στο επυθημητο μεγεθος και βάρος ωστε να μπορει να πεταξει, το κουκούλι ανοίγει απο μόνο του, και η πεταλούδα ενστικτωδως, απο μονη της βγαίνει απο το κουκούλι και πετάει...Το ίδιο και η ψυχη, δεν χρειάζεται πλέον το φθαρτο της σώμα όταν τα ''φτερά'' της εχουν μεγαλωσει, η αναπτυξη της εχει ολοκληρωθει κι ετσι απο μόνη της, σαν απλη συνέχεια της ζωης, βγαίνει απο το σώμα κι ακολουθεί το πεταγμά της..
Αγγελε θα το ξαναπώ, μας ταξιδεύεις σε υπέροχους συμπαντικούς κοσμους αλήθειας και αισιοδοξίας, ακόμη και σχετικά μετα πιο απαισιοδοξα πραγματα, και αυτός είναι ένας λόγος που σε υπεραγαπάω..! :)Να συμπληρωσω λοιπόν με την ανωτέρω ευχή σου για καλή ανάσταση...Αφού η ψυχή ενηλικιωθεί, ολοκληρωθεί κι ακολουθήσει, όπως πολύ ωραία είπες, το πέταγμα της στον αιώνιο προορισμό τί θα γίνει μετα με τη σωματική ύπαρξη του ανθρώπου..;Θα παραμείνει άυλος..;Ψυχη..;Τί εννοείς καλή ανάσταση..;
Μιχαέλα μου, όπως είχαμε πει και σε προηγούμενη ανάρτηση ένα πνευμα δίχως ύλη είναι ένα πνεύμα αδύναμο να εκφραστεί...Οι ψυχές όπως και οι άγγελοι έχουν σώμα, υλική ύπαρξη δηλαδή η οποία είναι εκτός των ορίων άμεσης αντίληψης των θνητών σωμάτων..Ο Χριστός μίλησε για ανάσταση νεκρών κατα τη Δευτέρα Παρουσία..Το θνητό σώμα που εγκατελείπει η ψυχή θα αναστηθεί τότε αφθαρτο, ταυτιζόμενο με το αγγελικό σώμα της ψυχής εφόσον τα βασίλεια του καλού και του κακού θα διαχωριστούν και ο θάνατος του σώματος δε θα μπορει να υφίσταται πλέον για τις ψυχές που έχουν ελεύθερα επιλέξει το Βασίλειο του Θεού..Η κρίση του Θεού θα είναι απλά η φανέρωση των έργων και των επιλογών της κάθε ψυχής η οποία θα στοιχειοθετεί και τον κόσμο που η κάθε ψυχή επιλέγει να ανήκει..Μα όπως είπες κι εσύ προηγουμένως το κακό εχει περάσει στη γη σαν μόδα κρύβοντας το περιεχόμενο του πίσω απο λέξεις- περυτιλίγματα παραπλάνησης κι εντυπωσιασμου....Ποιος τελικα ανθρωπος επιλεγει τη γυμνή αλήθεια του κακού..;Ερωτημα που επιδέχεται προσωπικών απαντήσεων...Εγω απο πλευράς μου μπορώ απλα να ευχηθω καλή ανάσταση...Απο αυτή εδω αρχικά τη ζωη καλή ανασταση, με την καλη αποφαση της ψυχης, στην οποια μπορουμε και θελουμε να βοηθησουμε οχι όμως να παραβιάσουμε και να απαιτήσουμε...Οπως εχουμε ξαναπεί υπαρξη είναι μόνο η ελευθερη ύπαρξη κι η ελευθερία εγκειται στην επιλογή..Και ο Θεος μας θέλει υπάρξεις..Οχι άβουλα εξαρτήματα, ούτε καν της δικης του ύπαρξης..!
Αλωστε και οι άγγελοι πέρασαν το δικό τους εκπαιδευτικό ταξίδι για να επιλεξουν την αθάνατη ύπαρξη στο καλό, και στο δικό μας ταξίδι είναι συνοδοιπόροι και βοηθοί..Ο ρόλος των αγγέλων στη μετάβαση της ψυχής είναι η συνοδεία και η καθοδήγηση της στον αιώνιο προορισμό της επιλογης της, ετσι δεν είναι Αγγελε..;
Ακριβως έτσι Μιχαέλα μου γιατί δεν υπάρχει θάνατος μόνο ταξίδι..Ταξίδι στον προορισμό...Ας αφήσουμε λοιπόν τις δυσάρεστες παρερμηνείες της ζωής και ας ακολουθήσει επιτέλους η ψυχή, που είναι ένας μικρός εκκολαπτόμενος αγγελος, απο αυτη εδω τη ζωή το πέταγμα της
Γιατί όταν κοιτάς απο ψηλά...ο κόσμος μοιάζει πάντα αλοιώτικος...!Πιο μικρος και μαζί πιο μεγάλος....Τα ξαναλεμε σε.. επομενη  πτήση..! : )



 
 Μιχαέλα & Αγγελος