Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.....




Θλιβερό μα κι αισιόδοξο..Το βρήκαμε απόψε, σε μια βραδυνή μας πτήση ως του κόσμου τις καρδιές, λίγο πριν τα Χριστούγεννα....

Κάποιες ζωές δυστυχώς μοιάζουν με ερημα δεντράκια σκονισμένα, γιατί κάποιες άλλες ζωές τα κλέψανε όλα για πάρτη τους...Μα δεν τους τιμωρησε κανείς, κανείς δεν είπε τους άδικους κλέφτες γιατί τα χρήματα κι η εξουσία δυστυχώς τοποθετήθηκαν πάνω κι απο την ψυχή.....Η μήπως όχι..;

Νομίζω πως το ίδιο το  παιδι τους τιμώρησε αρχικά, βρίσκοντας πάντα ένα λόγο ν αγαπάει...Να στολίζει έστω και χωρίς φανταχτερα κι ακριβα δώρα το δέντρο του...Κι επειτα η Πριγκίπισσα του Ουρανου με τις στρατιές των αγγέλων, που πάντα έρχονται, να οδηγήσουνε αυτές τις ζωούλες στην αιωνια ευτυχία..Και ότι κάναν στη ζωή τους, την ψυχή τους, το δέντρο τους,θα το πάρουν μαζί τους....Γιατί ειναι στ αληθεια όμορφο να πολεμας και να νικάς με την αυλη δόξα της αγάπης και μόνο...Του πόθου και της λαχτάρας για τη Ζωή....

Εμείς όλοι αν δεν είμαστε ούτε στη θέση αυτού του παιδιού που δυστυχώς, ναι, συμβαινει στ αληθεια σε πολλες μορφές και με πολλές διαστάσεις, ούτε στη θέση των αδιάφορων, σκληρών περαστικων, μπορούμε να είμαστε αυτή η αστερόσκονη, που πετά επάνω απ τη ζωή του, και κάνει το φτωχό φοβισμένο δεντράκι του να μοιάζει παραμυθένιο..;

Οτι ανακαλύπτει κανεις στις αλλεπάλληλες πτήσεις του ταξιδιού της ζωής του, ας μην το προσπερνά και ας μην το χρησημοποιεί όπως τον σπρωχνει η μάζα να το χρησημοποιήσει....Ακουσε μέσα στο μυαλό και την καρδιά σου τη συνείδηση σου, τη λαχτάρα σου,πριν πράξεις, αν θες στ αληθεια να βρείς εναν κόσμο καλύτερο και να μην είσαι πιόνι στα εκάστοτε συστήματα που δε θα βαρεθουν ποτέ να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους...


Το βλέμμα του δέντρου που αλάζει, αγωνιά, χαμογελά, δακρύζει θλίβεται, μου θυμισε αυθόρμητα την αγαπημένη μου ανάγλυφη εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στους Μανταμάδες της Λέσβου....Θα μπορούσε να συμβολίζει το δέντρο και το φυλακα αγγελο των φτωχών κι αδικημένων, κι ωστόσο, ΑΝΘΡΩΠΩΝ, που οι αδικούντες οι οποίοι τους εφτασαν σ αυτή την κατάσταση, θέλουν οπωσδήποτε να βγάλουν απ τη μέση...Αλοιμονο όμως κι ευτυχώς, δεν το μπορούν.......

Αν κάποιος κάποτε ξανά, σε οποιονδήποτε ναό του κόσμου, θελήσει να πετάξει έξω, όπως εχουμε δει να συμβαίνει δυστυχώς, κάποιο παιδι, ένα φτωχο και απροστάτευτο παιδι, που ζητά λίγα ψίχουλα προσοχής ζεστασιάς και ζωής, ας θυμηθεί αυτό το βλέμμα...Το βλεμμα του δέντρου που αλάζει, που όντως, θυμίζει τόσο μια ανάλογη έκφραση που θα έπαιρνε σε ανάλογη περίπτωση, η μορφή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ μέσα απ το ολοζώντανο άγαλμά του.....





Αγγελος & Μιχαέλα

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ...

Το θαύμα της ευγνωμοσυνης μπορει να μετατρεψει ακομα και την πιο δυσαρεστη οσμη σε αγγελική ευωδία...!Ομως με τόσα που συμβαίνουν γύρω, πού και γιατί να απευθύνει κάποιος ενα ευχαριστώ, θ αναρωτιέται κανεις..;Μα είναι τόσα όμορφα πράγματα που υπάρχουν γύρω σου και ίσως δεν τα προσέχεις..Η, τα θεωρείς αυτονόητα..Ενας ανθρωπος διπλα σου που θα ζεστάνει τη μοναξιά σου, μια ομορφη σκέψη, μια όμορφη στιγμή,ενα λουλουδι που ανθίζει, ένα παιδι που γελά, ένα ζωάκι που παίζει κι ότι ενίοτε σε κάνει να χαμογελάς..!Ολα αυτά, αξιζουν ένα ευχαριστώ στο Θεό αρχικά και στα πλάσματά του κατόπιν που συνεργούν, αύθορμητα ή υστερα απο σκέψη, στο θέλημά του, το οποίο προσδιορίζεται στην ευτυχία, τη γαλήνη, την αρμονία και την αγάπη..Η ευγνωμοσύνη βέβαια είναι κάτι που βιώνεται εσωτερικά, κι όχι μια τυπική εξωτερική ένδειξη επειδή έτσι πρέπει..Είναι κάτι, που βιώνεται εσωτερικά και μπορεί ν αλάξει τη ζωή σου προς το καλύτερο...
Είχα ανέκαθεν μια τάση να ρωτάω γιατί ο Θεος δεν εμφανήστηκε ακόμα να βάλει μια τάξη στον κόσμο του, να αφανίσει το κακό..;Γιατί πρέπει να γίνουν όλα αυτά που έχουν προφητευθεί στην αποκάλυψη με τον ερχομό του αντιχρίστου (σατανικός σφετεριστης του Χριστού, που επιβάλωντας την ηλεκτρονική διακυβέρνηση με την εμφύτευση ενός μικροτσιπ στο ανθρώπινο σώμα θα δημιουργήσει ανθρώπους ρομποτάκια που θα ενεργουν πλέον όχι αυτοβούλως,αλλά με βάση εναν ηλεκτρονικό εγκέφαλο υπο τη δική του κυριαρχία )..;Γιατί ο ανθρωπος οφείλει ν αντισταθει τόσο σκληρα για να κερδίσει την ίδια του την ψυχή..;Μ΄ αυτά τα ερωτηματικά που με βασάνιζαν ενίοτε κλονίζοταν η πίστη μου και έχανα επαφή..Μέχρι που μου απάντησε ο Αγγελος..Κι η απάντησή του στηρίζεται στο θαύμα της ευγνωμοσύνης που γεμίζει με νεες αισιόδοξες προοπτικές τη ζωή..!
Λοιπόν, η Μιχαέλα μου ένα πρωί, απελπισμένη πως το πανεπιστήμιο δεν προκειται να ξανανοίξει ποτέ για να της δώσουν το πτυχίο που της χρωστάνε, άρχισε να ψάχνει στο διαδύκτιο την προοπτική να μπει σε Στρατιωτικές Σχολές ξαναδίνοντας πανελήνιες..''Θα το αντέξεις να μένεις εσύ σε στρατόπεδο;'' τη ρώτησα μελετώντας μαζί της τους ανάγραφόμενους κανόνες της σχολής..''Δεν ξέρω..''μου απάντησε ''Κοίτα όμως!Ως αποφοιτος της Στρατιώτικής Σχολής, όπως λέει εδώ, μπορείς να έχεις ακόμα και το βαθμό του Ταξίαρχου ανάλογα πού θα καταταγείς, και πάντως εξασφαλισμένη εργασία και μισθό..!''Δεν έκανε τελικά κάποια κίνηση προς το να καταταγεί, ωστόσο την κουβέντα μας την κρατησα,και τη χρησιμοποίησα όταν ένα βράδυ μου έθεσε, ιδιαίτερα προβληματισμένη, τα έρωτήματά της που προανέφερε..Καμιά φορά, πρέπει να ψάχνεις τα διαμάντια στα σκουπίδια για να μπορέσεις να συνεχίσεις επιβιώνοντας να ζεις..Οπως σε μια Στρατιωτική Σχολή πρέπει να ζήσεις σα φαντάρος πρώτα για να αποφοιτήσεις αξιωματικός και να απολαύσεις τα προνόμια, ετσι και σε αυτή εδώ τη ζωή, μ όλα αυτά που εχουν προφητευθεί και θα γίνουνε, κι έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται κι ο Θεός το επιτρέπει, ο άνθρωπος εκπαιδεύεται στρατιωτικά κατα κάποιον τρόπο, για ν ''αποφοιτήσει'' αξιωματικός στην αιωνιότητα..!Και λέω κατα κάποιον τρόπο, γιατί στην περιπτωση του Θεού τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα απ ότι στη Στρατιωτική Σχολή των ανθρώπων..Ο Θεός σου δίνει, χάρισμα, τα σημάδια και τα όπλα της πορείας που σε παρασημοφορεί, σου συμπαραστέκεται, δεν σου βάζει εμπόδια αφήνοντάς σε να τα κερδίσεις μόνος, με τη δική σου αποκλειστικά δύναμη..Ο Θεός με λίγα λόγια επιτρέπει το κακό και δεν το έχει αφανίσει ακόμα, ωστε να έχει την ευκαιρία να αφήσει στον άνθρωπο περισσότερα δώρα..!Είναι αυτό που είπε κι ο Ιδιος, ''οπου το πτώμα εκεί και οι αετοί''..Ο αντίχριστος λειτουργεί παρασκηνιακα προς το παρον εξηγώντας με την αθέατη αυτή δράση του, όλη αυτή την τόσο ξαφνική και άνευ λόγου διάλυση σ όλα τα πεδία της ζωής των ανθρώπων..!Οταν δε θα χει μείνει πλέον τίποτα όρθιο, θα εμφανιστεί τάχα ως ο παγκόσμιος κυβερνήτης-''σωτήρας'' για να συμαζέψει δήθεν αυτά που ο ίδιος τώρα καταστρέφει.!Και θα μου πει κάποιος..Κι εσύ Αγελε πως είσαι τόσο σίγουρος γι αυτό, που ξέρεις ότι ο παγκόσμιος κυβερνήτης αυτός, θα είναι ο αντιχριστος και θα έχει προκαλέσει  ο ίδιος την καταστροφή στο παρασκήνιο..;Είναι απλό..Απ τη μια θα μιλήσει για το θεό ανθρωπο, άνευ της Δύναμης του αληθινού Θεου εξω απ τον άνθρωπο, που θεοποιεί τον άνθρωπο κατα χάριν, κι απ την άλλη θα συναινέσει σε αυτο που τωρα γίνεται, στην καταστρατήγηση δηλαδη του πνευματος και της ελευθερίας του ανθρώπου..!Πως θα συναινέσει..;Με το να επιβάλει την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ακριβώς όπως την ανέφερε πριν η Μιχαέλα....Ο θεός ανθρωπος δηλαδη που ονειρεύεται, θα είναι τόσο δυνατός να αλάξει τον κόσμο, ωστε δεν θα μπορεί ούτε τον εαυτό του να συμαζέψει και θα έχει ανάγκη να δρα κατευθυνόμενος απο ένα μικροτσιπ εμφυτευμένο μες στο ίδιο του το σώμα...!!Τί να πω.....Ας επανελθω όμως στο θαύμα της ευγνωμοσύνης!Είναι στ αλήθεια ο μόνος τρόπος ν αντιληφθεί ο άνθρωπος το αληθινό μεγαλείο του και τα ολοένα αυξανόμενα δώρα του Θεού ανάμεσα στα ολοένα αυξανόμενα σκουπίδια της εποχής μας...Μπορεί ο άνθρωπος να αντισταθει με τη χαρισμένη απ το Θεό δύναμη σ αυτό το άβουλο ετεροκατευθυνόμενο ον που το συστημα του αντιχριστου επιχειρεί να τον φτιάξει..;Μπορεί να αποδείξει ότι με την ελευθερη βουλησή του μπορεί να είναι καλός και δημιουργικός και δοτικός και ευτυχισμένος και δίκαιος..;Αν πέσει στην παγίδα της απελπισίας ότι ο Θεος δεν υπάρχει γιατί αν υπήρχε δεν θα τα επετρεπε όλα αυτά, και κατα συνέπεια στη γκρίνια, την κατάθλιψη, το απελπισμένο κυνήγι της ύλης άνευ πνευματος, την αδιαφορία και την αγνωμοσύνη, ασφαλώς και δε θα μπορέσει...Τα δώρα του Θεού όμως που θα του δώσουν τη δύναμη να μπορέσει, θα είναι ακόμα και πάντα εκεί, μα ο άνθρωπος θα έχει επιλέξει να τα αφήνει θαμένα στα σκουπίδια που του πλασάρουνε, και να αδυνατεί να τα δει..!Αν όμως κλείσεις τα μάτια ηθελημένα σε αυτό που άμεσα φαίνεται και προσπαθήσεις να δεις σε αυτό που δε φαίνεται, γιατι πάντα κάποιοι φροντίζουν να το κρύβουν, ξεκινωντας μ ένα ''Θεε μου, πιστεύω ότι υπάρχεις και ότι δεν μας εγκατέλειψες,και σ ευχαριστώ απ την καρδιά μου γι αυτο'' τότε, ναι, θα δεις στην ίδια σου τη ζωή ότι γίνονται θαύματα..!
Και τελικά αυτό που κάνει όλη τη ζημιά, είναι το ολοένα αυξανόμενο και μεταδιδόμενο άγχος που προωθείται, πως κάποια στιγμη σύντομα οι ελείψεις θα μας πνίξουν...Δίχως την ευγνωμοσύνη, η οποία βεβαια πηγάζει απ την εμπιστοσύνη της ουσιαστικής πίστης, η οποία ουσιαστική πιστη με τη σειρά της, πηγάζει απ την αληθινή αγάπη για τη ζωή, την ευτυχία και τη δικαιοσύνη, ο ανθρωπος δυστυχώς επικεντρώνεται διαρκώς σ αυτά που δεν έχει ή ενδέχεται να χάσει, κι όχι σ αυτά που έχει και είχε και πριν, και μες στο περασμα του χρόνου εξακολουθεί όντως κάποια πράγματα να τα έχει..!Γενικά αν βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο, θα λειτουργείς με άδεια ψυχή στη ζωή..Αν όμως το βλέπεις μισογεμάτο θα λειτουργείς με γεμάτη ψυχή που θα γεμίζει διαρκως απ την ανατροφοδοτούμενη απ τη δική σου ευγνωμοσύνη,ανεξάντλητη δωρεά του Θεού..!
Και υπάρχουν όντως κάποιες καταστάσεις στη ζωή, για τις οποίες πάντα αξίζει να είμαστε ευγνώμονες, γιατι είναι δώρα Θεού που όποια κρίση κι όποια έλειψη κι αν προκαλέσουνε τα άνομα συστηματα, δε θα μπορέσουνε να μας τις πάρουν...!Η πιο βαθιά και δυνατή κι αληθινή στη μεταξύ μας σύνδεση ως πλάσματα του Θεού αγαπημένα, μπορώ να πω οτι είναι ο έρωτας...Ο αληθινός, δυνατός, γεμάτος αγάπη που αγγίζει μέσα απο το χρόνο την αιωνιότητα Ερωτας...Μιχαέλα μου, να ξέρεις πάντα και να θυμάσαι ότι σ αγαπω, κι ότι κι αν ερθει , ότι κι αν γίνει, μαζι θα τ αντιμετωπίσουμε και θα το νικήσουμε..!Γιατί ναι, όταν τις νύχτες κρατάς αυτή που αγαπάς στην αγκαλιά σου, κι οι λέξεις πλέκουνε ενα υφαντό μ αστέρια, γύρω μονάχα απο τη λέξη σ αγαπω, ο φόβος  η οργή κι απελπισία χάνουνε αληθινά μεγάλη δύναμη....Το μόνο που αξίζει αληθινά να πεις, με το σιγανό ψιθυρο των παλμών της καρδιάς σου, είναι ένα απέραντο ευχαριστώ....Ευχαριστώ αληθινά το Θεό για τα δώρα του τ ανεπηρέαστα απο τον πόλεμο, που ενδυναμώνουν την ψυχή μέσα στη μάχη...!
Ευχαριστώ εσένα που στέκεσαι δίπλα μου, αγαπημένε, και μου χαρίζεις ότι πολυτιμότερο έχεις..Την άυλη δόξα της αγάπης σου που δίνει ζωή και ευτυχία στην ύλη σου που με αγκαλιάζει.....στην δική μου ύλη και στο δικό μου πνευμα, που με την ιδια δύναμη, σε δέχεται και σε αγαπά.....Ευχαριστώ το Θεό για εσένα.....Δεν υπάρχει ομορφότερο..!!Κι αληθινά καμία κρίση, καμία έλειψη, κανένα δόλιο σύστημα δε δύναται να καταργησει την αληθινή αγάπη, τον αληθινό έρωτα, γιατί υπάρχει μέσα μας, κι είναι κομμάτι της καρδιάς και της ψυχής μας...!!Οντως η πιο βαθιά, αληθινή και δυνατή διάσταση, της μεταξύ μας,ως πλασματα του Θεου αγαπημένα, σύνδεσης....!!
Αντίστοιχη σύνδεση αγάπης, πίστης, δύναμης κι ευγνωμοσύνης,ως αιτία κι αποτέλεσμα της σύνδεσής μας, με τον ίδιο το Θεό, η προσευχή...
Μεγάλο θέμα ετσι..;
Μεγάλο θέμα..Εχει ουσία που αξίζει και πρέπει ν αναλυθεί...!
Οπότε...θα επανελθουμε σε επόμενη πτήση....!Ευχαριστούμε όμως γι απόψε το Θεό..!
Ευχαριστούμε για όλα...!

''THE WIND BENITH MY WINGS..''Ενα τραγούδι αγαπημένο για μια όμορφη προσγείωση, με εφόδια, ελπίζουμε, για την υπόλοιπη πορεία εδάφους...!'' Ο Ανεμος που ανακινεί τα Φτερά μου''....Γιατί αυτό ακριβώς είναι το θαύμα της ευγνωμοσύνης...!(προσεξε το στιχο..!)




 Αγγελος & Μιχαέλα
      


Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΣ ΤΟ Μ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ..!

Απο μικρό κι απο τρελό μαθαίνεις την αλήθεια λένε..!
Κι αληθινά, ο μόνος τρόπος για να μη μαγευτείς απο την πρόσκαιρη εντέλει, δύναμη του σατανά, είναι να είσαι ήδη μαγεμένος απο την αιώνια δύναμη και τα σπαθιά των αγγέλων..!
Και να γνωρίζεις πότε που και πώς να χειριστεις αυτή τη δύναμη..
Η πρωην μαγεμένη απο το κακό πριγκίπισσα, λες, αξίζει τη συγχώρεση που ζητάει..;
Συγχωρητηκή και τιμωρητική δικαιοσύνη..Θέλει συζήτηση...!
Προς το παρόν παραθέτουμε τον προβληματισμό..!Και θα επανελθουμε... : )


Ναι, μας αρέσει πολύ, στον ελευθερο χρόνο μας, να βλέπουμε παιδικά παραμύθια..Και να τα σχολιάζουμε φυσικά, εμβαθύνοντας στο συχνά σπανιότατης ομορφιάς νόημά τους..!Οπως στο ακόλουθο παραμύθι, που απόφασίσαμε να το μοιραστούμε..Αν σας έχει λείψει λίγο τ όνειρο, αν θέλετε, σβήστε το φως, αφεθείτε στις εικόνες να σας ταξιδέψουν, και προβληματιστείτε ευχάριστα απολομβάνωντας τους ''Συνταξιδιώτες''..!


                                                                                    *   *   *
                                              *   *                         *  
Μιχαέλα & Αγγελος  *   *   *           *    *         
                                                                     *
   

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ..!

''Των Ουρανίων Στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν ημάς αεί ημείς οι ανάξιοι,ινα ταις ημών δεήσεσι τειχίσειτε ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου ημών δόξης'' (Αρχιστράτηγοι των Ουρανίων Στρατιών, Αρχάγγελοι και Αγγελοι, σας παρακαλούμε οι ανάξιοι, με τις προσευχές σας να μας περιφρουρήσετε,να μας σκεπάσετε με τα φτερά της δικής σας άυλης δόξας)..Πριν 4 μέρες, 8 Νοεμβρίου, ημέρα της γιορτής μας, είχαμε την ευκαιρία σε μια παλιά εκκλησούλα σε ενα μικρο γραφικό αγαπημένο μας χωριό, να ακουσουμε ξανά, και να ευχηθούμε το συγκεκριμένο τροπάριο..Οι άγγελοι κι οι αρχάγγελοι, με τις προσευχές τους στο Θεό, και την σκέπη των πτερύγων τους, που επιχειρούν όντως να μας βοήθήσουν να βιώσουμε, και εμείς..;Με την ανοιχτή ψυχή στο χαρισμένο απο το σύμπαν τους βίωμά μας..!Τι σημαινει όμως σκέπη των πτερύγων της αύλου δόξης των αγγέλων..;Και γιατί αυτοαποκαλούμαστε ανάξιοι..;
 Συνήθως μενουμε στην θεώρηση περι πνευματικής μόνο ύπαρξης των αγγέλων, στα πλαίσια της οποίας μετεφράζουμε την άυλη δόξα τους..Δηλαδή η δόξα των αγγέλων έγκειται στην απουσία της ύλης..;Κι εμείς τότε τί να κάνουμε.;Διότι αν η δόξα των αγγέλων  προσδιόριζεται μόνο στην αποκλειστικά πνευματική υπαρξή τους, εμείς ,οι πνευματικώς και υλικώς υπάρχοντες ανθρωποι, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την προσεγγίσουμε, να βρεθούμε δηλαδή, όπως ευχόμαστε, υπο την σκέπη των πτερύγων τους..!Μα αν είναι ετσι για ποιό λόγο ο Ιησούς μιλησε για ανάσταση σωμάτων μετα θάνατον, κατα τη Δευτέρα Παρουσία και προσδιόρισε τον προορισμό των ανθρώπων της Ουράνιας Βασιλείας Του με τη φράση ''ως άγγελοι επουράνιοι''..;Και τελικά το Πνεύμα έχει κάποιο τρόπο να εκφραστεί δίχως την ύλη..;Στο ίδιο εκείνο γραφικό κι αγαπημένο εκκλησάκι του Ταξιάρχη Μιχαήλ, είχε ακουστεί καποτε σε ένα λίγο ανατρεπτικό, αλλά πολύ φιλοσοφικό κι ωραίο κύρηγμα, η εξής θεώρηση:Οι άγγελοι έχουν σώμα..Είναι υλικοί και πνευματικοί σε σχέση με το Θεό και άυλοι μόνο σε σχέση με εμάς και τη δική μας αντίληψη..!!Πραγματικά το καταχάρηκα που άκουσα κι έναν ιερέα (περιπτωση σπανια, αλλά, ευτυχώς, όχι ανύπαρκτη ) να φιλοσοφεί εμβαθύνοντας στην ουσία στο κύρηγμα, κι όχι να επαναλαμβάνει διάφορα ακατανόητα και συχνά ανύπαρκτα κλισέ, που απομακρύνουν δυστυχώς τον κόσμο απο την ουσιαστική πίστη..Θα σταθώ σ αυτό το πολύ ρεαλιστικό και φιλοσοφημένο που άκουσα, πως οι άγγελοι είναι υλικές και πνευματικές υπάρξεις σε σχέση με το Θεό και άυλες μόνο σε σχέση με εμάς..Δυστυχώς η ανθρωπότητα έχει παρανοήσει κάποιες έννοιες, προφανως εξαιτίας του φόβου που έχει να αντιληφθει την κατ εικόνα και καθ ομοίωση Θεού ύπαρξή της..Η άυλη δόξα των αγγέλων είναι ουσιαστικά η δόξα των πνευματικών αρετών..Τί είναι αυτό που προσδιορίζει έναν αληθινο πρίγκιπα, έναν αληθινό άρχοντα και ηγέτη..;Στο σχολείο μας μάθανε οτι σε κάποια συνθήκη, κάπου κάποτε, δεν θυμαμαι πια, πέρασαν χρόνια, καταργήθηκε το κριτίριο του πλούτου και της οικογενειακής καταγωγής για το διορισμό των αρχόντων, και ως κριτίριο αναμφισβήτητο τέθηκε η πνευματική ικανότητα..Δυστυχώς όμως στις μέρες μας δεν βλέπω να διατηρείται..Η ασυναίσθητη παρασκηνιακή επικράτηση του υλικού πλούτου ως κριτίριο διορισμου των αρχόντων της γης, έχει οδηγήσει σε μια ανευ προηγουμένου ταλαιπωρία της ύλης με τρεις βασικές καταστροφικές επεκτάσεις:Πρώτον την ενοχοποίηση του υλικού κόσμου ως κάτι που φταίει και πρέπει να τιμωρηθεί είτε με πλαστές οικονομικές κρίσεις, ανεργίες, πείνες, φτώχες κι όλα τα συναφή (πολιτικός κόσμος) είτε με βασανιστικές πεποιθήσεις και προσπάθειες αυτοκατάργησης (θρησκευτικός κόσμος)...Δεύτερον την εκ διαμέτρου αντίθετη και αμυντική προφανώς στάση ελευθεριότητας της ύλης, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ξεφεύγει ψυχοσωματικά σε εμμονικές πράξεις καταναγκασμου και βίας..Κι εννοώ πράξεις άμμετρης ''διασκέδασης'', με αποτέλεσμα και πάλι την καταστροφη αντι την ανανέωση της ύλης, στην οποία εντέλει αποσκοπεί η διασκέδαση, όταν όμως διασκεδάζει κανείς απο αληθινή χαρά κι όχι απο άμυνα και ανάγκη να ξεχάσει ή να ξεφύγει..Εννοώ επίσης τις διαφορες μορφές βίας που αυτή η αμυντικη ελευθεριότητα επιφέρει, οι οποίες ξεκινούν απο καυγάδες ξυλοδαρμους και βιασμούς και ενίοτε φτάνουν και μέχρι το φόνο..Και τρίτον, την αδικία..Αδικία στο μοίρασμα των υλικών πόρων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κοινωνικών ανισοτήτων που εξοργίζουν, και ξεσπουν πάλι σε αδικία και διχόνοια..Και ερωτώ..:Μετά απ όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου μας φταίει η ύλη ή το άρρωστο ανθρώπινο πνεύμα..;Αχ κουράστηκα να αναλύω αυτό τον κόσμο....!!Αγγελε..!Μίλα μας λίγο και για τον ομορφο κόσμο των αγγέλων, ως αντιπρόταση,τον κοσμο με τους αληθινούς πρίγκιπες, τις αληθινα ελεύθερες και φτερωτές καρδιές των ανθρώπων που μετακομίζουν ψυχικά στα σύνεφά τους..!
Εδώ είμαστε όλοι Μιχαέλα..!Λοιπόν οι άγγελοι..!Ξεκινούν απο δυο βασικές αρετές, τη Δικαιοσύνη και την Αγάπη..Σε έναν κοσμο χωρις χρήματα, ο πλούτος είναι πιο εύκολο να προσδιοριστεί στο πραγματικό πλαίσιο ύπαρξής του,στο πνεύμα, στο νου..Σε έναν κόσμο με χρήματα και εντονότερη προσήλωση στην ύλη εξαιτίας αυτών, είναι πιο δύσκολο αλλά και πιο αξιοθαύμαστο για όποιον το επιτύχει!Οπως είπες κι εσύ πριν, το πνεύμα χρειάζεται την ύλη για να εκφράζει το περιεχόμενο και την ουσία του.Το κακού περιεχομένου πνεύμα, θα εκφράζεται κακώς σε μια ύλη, με την οποία καταστρέφει, και αυτή, την ίδια την ύλη του, την καταστρέφει εντέλει, αυτοκαταστρεφόμενο..Το καλού περιεχομένου πνεύμα αντίθετα, εκφράζεται καλώς σε μια υλη με την οποία ευεργετεί, και την οποία αφθαρτοποιεί και ομορφαίνει ευεργετώντας..!Πολλές φορές οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι τα σώματα των αγγέλων, πραγματώνοντας στην ύλη τους τις επιλογές του αγγελικού πνεύματος, μεσα απ την ηθελημενη ένωση του πνεύματος των ανθρώπων με το πνεύμα των αγγέλων..!Βέβαια και οι άγγελοι διαθέτουν υλική ύπαρξη, η οποία εχει αφθαρτοποιηθεί, εξαιτίας της μόνιμης ύπαρξής της ως εκφραστής του ηθελημένου και απολυτου καλού, του πνεύματος των αγγέλων!Κι αυτό αποδεικνύεται απο τις ανα τους αιώνες συχνές, παλαιότερες αλλά και σύγχρονες, εμφανίσεις των αγγέλων σε διάφορους ανθρώπους, με τα ματια της ψυχής τους ανοιχτά και σε 100% επιπεδο όρασης..!Αποδεικνύεται επίσης απο την αυτόβουλη , ανεξέρτητη δηλαδή απο γήινες ενέργειες, ενέργειά τους σε καταστάσεις ανάγκης προς βοήθεια των συχνά ανυποψίαστων ανθρώπων..!Βεβαια θα πει κάποιος:εγω δεν έχω δει ποτέ άγγελο δεν έχω τα ματια της ψυχής μου ανοιχτά;Υπάρχουνε δύο ενδεχόμενα:Είτε να μην έχει όντως τα μάτια της ψυχής του ανοιχτά, αν δεν έχει δει ποτέ άγγελο, ούτε μέσα απ τις ενέργειές του τις ολοφάνερες προς την ευεργεσία του ανθρώπου, είτε η δεύτερη, η πιο συνηθησμένη, να έχει τα μάτια της ψυχής του ανοιχτά αλλά να πάσχει απο τη φυσιολογική πρεσβυωπία, λόγω της φθοράς του πνεύματος της γης που μεταδίδεται και στην ύλη..!Εγώ πάντως πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι, κάποια έστω στιγμή της ζωής τους, μπορεσαν να δουν λίγο παραπέρα απ αυτό που φαίνεται..Μόνο που συχνά δεν το γνωρίζουν  ..!
Σ ευχαριστώ  Αγγελέ μου, πραγματικά μας απογείωσες..!!Συμφωνώ και συμπληρώνω οτι οι δυο βασικές πνευματικές αρετές των αγγέλων, η Αγάπη και η Δικαιοσύνη, στις οποίες εγκειται η άυλη αγγελική δόξα, αποκτούνται απο τους αγγέλους, όπως είπες κι εσύ, με ελεύθερη βούληση και τους περιστοιχίζουν με την χαρά και το φως της πραγματικής ελευθερίας..!
Κι αυτή ακριβώς η ελευθερία είναι το στοιχείο που δημιουργεί τα φτερά των αγγέλων!Οι άγγελοι είναι αεικίνητοι επειδή είναι ελεύθεροι..Και είναι ελευθεροι, επειδή το υγιές και δικαιο πνεύμα τους μπορεί να βρίσκεται σε άμεση επαφή με το Θείο..Και να αισθάνεται ετσι άμεσα και βιωματικά, την απεριόριστη αγάπη δημιουργία και ζωή που συγκροτουν το Θεεικό κόσμο, και μπορουν να υπάρξουν μόνο μέσα σε ατμόσφαιρα απόλυτης και αληθινής δικαιοσύνης ..
Εμείς οι άνθρωποι άραγε, έχουμε φτερά..;Εχουμε πιστεύω,μονο που δεν το γνωρίζουμε..!Κι αν δεν έχουμε, μπορούμε να αποκτησουμε, ακολουθώντας τον τρόπο των αγγέλων, οπως μας περιέγραψε μόλις ο αγαπητός μου φίλος Αγγελος..Πώς όμως , αναρωτιέται κανείς, μπορει να έρθει ένας ανθρωπος σε αγγελικού τύπου άμεση επαφή με το Θεεικό Πνεύμα του απολυτου καλού, έτσι ώστε να ταυτιστεί μαζί του και να το ακολουθήσει..;Εδώ θ αναφερθώ  στο τόσο γνωστό και αγνωστο ωστόσο στην ουσία, Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, το οποίο εγκαθιδρυσε ο ιδιος ο Χριστος..(Αν κάποιος βαρέθηκε τη μακροσκελή μας αναφορα, παρακαλώ πολύ, για το δικό του μονάχα καλό, μην το κλείσει και φύγει..!Ας σκεφτει μόνο πόσες ώρες μπορεί ν αποχαυνώνεται ο άνθρωπος μπροστα σε αρτους και θεάματα χωρίς να βαριέται, και ας δοκιμάσει να ακολουθήσει έναν διαφορετικό τρόπο διασκεδασης-ψυχαγωγίας, μαζί με τη Μιχαέλα και τον Αγγελο, δυο νέα ερωτευμένα παιδια, που προτιμπουν να περνουν το χρόνο τους πολυ πιο δημιουργικά και ζωντανα, απο την κάθε είδους αποχαυνωση..!Κι αν έχει κατι άλλο δημιουργικό να κάνει ας το κάνει, μόνο, παρακαλώ πολύ, Ανθρωποι, μην αποχαυνώνεστε, μην ακολουθειτε το σύστημα, μην τους ακουτε, λένε ψέματα..!!!)Ευχαριστω, επανερχομαι..Το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας λοιπόν..!Είπε ο Ιησους(στην καινή Διαθήκη παντα, το ευαγγέλιο που τραγουδάει ο παπάς, και θα πρεπε να το διαβάζουμε ζωντανα και αμεσα και να το αναλύουμε, βεβαια γνωρίζοντας περισσότερο αρχαία ελληνικα παρά..''greeklish''( ;!;) για να μη μας δουλεύουν με παραφράσεις..) ο τρώγων Μου τη Σαρκα και πίνων μου το Αίμα εν Εμοί μένει Καγω εν αυτώ..Δηλαδή, αυτός που τρώει το Σώμα μου και πινει το Αίμα μου, γίνεται ένα μαζί Μου, κατοικεί μέσα Μου κι Εγώ εκφράζομαι μέσα απ αυτόν..Ναι, ο Ιησους τα ειπε αυτα..!Ο Θεός που έγινε Ανθρωπος..!Αξιοθαύμαστο..;Τουλάχιστον..!!Οι άγγελοι μας θαυμάζουν και μας λυπούνται ταυτόχρονα, γιατί με την υπέρτατη αυτή προσέγγιση και προσφορά του Θεανθρώπου, εχουμε τη δυνατότητα να πλησιάσουμε το Θεό, ίσως ακόμα περισσότερο κι απο τους ίδιους τους αγγέλους , αλλα είμαστε μπροστά στην πηγή και αντι να πιούμε νερό, τσακωνόμαστε, για το ποιος θα κυληστει πρώτος παραδίπλα στις λάσπες...!Οταν πρωχωρώ προς το Αγιο Δισκοπότηρο για να κοινωνήσω πραγματικά αναρωτιέμαι με αγωνία, πόσοι απ όλους όσοι βρίσκονται γύρω μου συναισθάνονται πραγματικά ότι δεν παίρνουν την ευλογία του παπά ή το ''χρυσο δοντάκι'' (;!;) ή ότι άλλο φολκλορικό και πρόσκαιρο, αλλά τον ίδιο το Θεό μέσα τους..;Να λοιπόν η αποθέωση της ύλης ως εκφραστής του Πνευματος..!Η προσωποποίηση του Θεανθρώπου μέσα στον κάθε άνθρωπο.!
Οταν επομένως ο ίδιος ο Χριστός λέει ''ο τρώγων μου τη Σαρκα και πίνων μου το Αίμα'' αναφέρεται ακριβώς στην ύλη του ανθρώπου την οποία και εξυψώνει, ταυτίζοντας την με την σωματική ύλη την οποία και ο Ιδιος έλαβε, για να εκφράσει εμπρακτα το Θεεικό Πνεύμα του απόλυτου καλού..Η Θεία Κοινωνία είναι μια τόσο συμβολική όσο και πραγματική διαδικασία. Ειναι ο τρόπος να αγγίξει ο άνθρωπος την άυλη- πνευματική δόξα των αγγέλων πραγματικά, αφού διαθέτει και την ύλη ώστε να την εκφράσει..Αυλη δόξα στη θεωρία, χωρίς υλική πραγμάτωση, είναι ανευ νοήματος..!
Αρκεί να το γνωρίζει αυτό και να το συναισθάνεται..Τα πράγματα είναι απλα:Η Θεία Κοινωνία-Ενωση πνευματική και ψυχοσωματική με το Θείο Πνευμα, είναι τα φτερά που μας δίνει ο Θεός..Και αυτά τα φτερά τι να τα κάνουμε..;Τα λόγια και οι πράξεις του Ιησου, που είναι γραμμένα αυτούσια στο ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, είναι το εγχειρίδιο που μας παρέδωσε για να μας μάθει να πετάμε..!Βέβαια, όπως μας μάθανε και στα παιδαγωγικά στο πανεπιστήμιο, η διδασκαλία για να είναι αποτελεσματική πρέπει να ακολουθείται απο τη μάθηση..Η καλή διδασκαλία, είναι ευθύνη του διδάσκαλου,η ανάλογη όμως καλή μάθηση, ωστε να δέσει το γλυκό, είναι ευθύνη του μαθητή αποκλειστικά..!Στην περιπτωση του Ιησου ο Διδάσκαλος επιτέλεσε το έργο του άψογα..Οι μαθητές όμως που είμαστε όλοι εμείς..;Το συναισθανομαστε καταρχην οτι είμαστε μαθητές Του..;Το ελπίζω και το προτείνω φυσικά ανεπιφύλακτα..!
Κι επίσης θα πρέπει να πούμε Μιχαέλα, επειδή εχουμε διαβάσει κι έχουμε ψαχτεί, ότι οι πρώτοι μαθητές του Ιησού,οι απόστολοι, αν και Εβραίοι, εγραψαν τα πρώτα, αυτούσια ευαγγέλια, τα οποία είναι αυτά ακριβώς που κυκλοφορούν σ όλα τα βιβλιοπωλεία μέχρι  και σήμερα με το όνομα Καινή Διαθήκη, στα αρχαία ελληνικα μετά απο επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
Ακριβώς..Γι αυτό κι επιμένουμε στο αρχαίοελληνικό κειμενο, γιατί ειναι ότι ακριβώς εζησαν ακουσαν και είδαν οι πρώτοι μαθητές του Ιησου, οι απόστολοι τ οποίο κατεγραψαν..!Κι εμεις σ αυτό στηριζόμαστε δεν λέμε ότι μας κατέβει, μιας και εκει βρίσκεται η πηγή ενός αληθινά καλύτερου κόσμου και του Στώμεν Καλώς..!Επιπλέον έχω ν απαντησω σε μια ειρωνική ατάκα της εποχής που προωθει μια χαρα το σύστημα, το ''τόσο μεγάλος είναι ο Θεός ώστε χρειάζεται αρχαία ελληνικά για να μου μιλησει...;''με ενα ακόμα απλό παρόμοιο ερώτημα..:Τόσο σπουδαίος και σημαντικός είναι λοιπόν ο κόσμος που εγκλωβίζεσαι, του μηδενισμου του πνεύματος, της ανυπαρξίας της ψυχής, των greeklish, της ελευθεριότητας που σε σκλαβώνει, των άρτων και των θεαμάτων, που καταστρατηγεί το πνεύμα σου και την κριτική σου σκέψη, που ξεπουλά την πατρίδα σου και τη γλώσσα σου και σ αντιμετωπίζει λες κι είσαι κανένα ηλίθιο ζώο..;Ισως ο Θεός να προνόησε απο τότε για την Ελλάδα μας, που πλέον την καταντήσανε τον τελευταίο τροχό της αμάξης, αφήνοντας διαχρονικά ενα λόγο για να τη στηρίζει και να την ανυψώνει...Αντί να Τον ευχαριστούμε γι αυτό θα Του τη λέμε κι απο πάνω..;!;
Ο ανθρωπος συχνά έχει την τάση να εγκλωβίζεται στο φόβο να πετάξει, κι ύστερα ν αμύνεται καίγοντας τα ίδια του τα φτερά...Λάθος φόβος και λάθος άμυνα...Παραπέμπω στην προηγούμενη διαλόγική μας ανάρτηση του Οκτωβρίου ''ενα μικρο-μεγάλο μυστικο'' για την παραπέρα φιλοσοφική αναλυση του θέματος και του προσδιορισμου του συγκεκριμένου  φόβου, καθώς και για την προτεινόμενη άμυνα..Ανάξιος να δεχτεί αυτή τη χάρη, της αγγελικής άυλης δόξας και της σκέπης- μετάδωσης των φτερών των αγγέλων μες στη δική του ζωή, είναι μονάχα όποιος πετάει αυτό το δώρο στον εγωισμό και την περιφρόνηση..Κάθε άλλος ειναι άξιος κατα χάρη Θεού κι όχι μόνο δε πρέπει να αρνηθεί το δώρο αυτό απο φόβο αναξιότητας, αλλα αντίθετα οφείλει, στον εαυτό του και στην αγάπη του Θεού να το δεχτεί και να το χρησιμοποιήσει..Οταν κάποιος αγαπημένος σου φίλος σου κάνει ένα δώρο του λες ποτέ κάτι άλλο απο ευχαριστώ..;Το δέχεσαι εστω απλα απο ευγένεια..Πόσο μάλλον όταν δωρητής είναι ο ίδιος ο Θεός και η αξία του δώρου ανεκτίμητη..!
Ευγνωμοσύνη..!Ενα άλλο μεγάλο και όμορφο θαύμα, μα θα επανερθουμε σε.. επόμενη πτήση!!Ως τότε ας ζουμε όλοι δημιουργικά με δικαιοσύνη και αγάπη..!Α, και για να έχει κάποιο νόημα το γεμισμα των υλικών καυσίμων (τροφή, ύπνος κ.λ.π ) ας μην ξεχναμε να γεμίζουμε με πνευματικά καυσιμα.. Και να τα καταναλώνουμε με το να μοιραζόμαστε με τους  αγγέλους και τους συνανθρώπους μας, εποικοδομητικές, όμορφες πτήσεις..!!





Μιχαέλα & Αγγελος

  

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Στάση Ζωής..!


''Αν δεν γινετε σαν τα παιδιά δεν θα κερδίσετε τη Βασιλεία των ουρανων..''Ιησους Χριστός..Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, είχα βρεθει σε μια στιγμή απολυτης απελπισίας κάπου στην όχθη κάποιας λίμνης να κοιτάζω το μαύρο βυθό, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, μόνη μέσα στο κρύο..Ο κόσμος γύρω μου είχε αδειάσει απο αγάπη και νόημα, το μυαλό μου πονούσε, ήθελα κάπου,κάπως ν ανοίξω την καρδιά μου αλλά δεν ήξερα πού ούτε πως...Με μια τρελή σκέψη απελπισίας να γίνω ένα με το μαυρο βυθό, να ''γλυτώσω'' όπως νόμισα για μια στιγμή έμεινα ν αναμετρω την δύναμη της απελπισίας με τη δύναμη και την ανάγκη της ζωής..Και τότε..εκλεισα τα μάτια και είδα ολοκάθαρα αντικρυ μου μια πολύ όμορφη εικόνα του Αρχάγγελου Γαβριήλ που είχα αντικρύσει τυχαία κάπου..!Σα να στεκότανε πάνω απ τα κύματα και με κοιτούσε μ ένα συμπονετικό χαμόγελο..!Εξαφνα όλη η διαθεση μου άλαξε..Μια παραξενη ελπίδα δυνάμωσε απίστευτα μέσα μου χωρίς κάτι σ αυτό τον κόσμο να τη δυναμώνει..!Σαν απο ενστικτο, σαν κάποιος να με καθοδηγησε, γύρισα δίχως συγκεκριμένο λόγο και κοίταξα πίσω μου..Μέσα στην κατασκότεινη συνεφιασμένη νύχτα, λίγα μέτρα πιο πίσω απο την προκυμαία που καθόμουνα, είδα μια επιγραφή παράξενα φωτισμένη..Εγραφε ''ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ''..!!Πήρα αμέσως το μυνημα..!!''Αρχαγγελε Γαβριηλ...σ ευχαριστω..!''είπα μονάχα με τη σκεψη μου, κι ενα λυτρωτικό δάκρυ ενιωσα να μου καιει τα ματια..Ενα αστέρι αναψε τοτε στον ουρανο ανοίγωντας μια τρύπα μες στα σύννεφα κι εμοιαζε με χαμογελο ζωής..!Σαν τα χαμόγελα στα πρόσωπα των μικρών παιδιών..Εσβησα το τσιγάρο κι εφυγα για το σπίτι ευτυχισμένη σχεδον..Θυμάμαι ακόμα πως ακουγα την καρδιά μου να χτυπάει σαν να την ακουγα για πρωτη φορά..Σαν μια αισθηση πρωτοπλαστης ζωής..!Κι αληθεια ο Αρχάγγελος Γαβριήλ λενε ότι είναι αυτός που φέρνει στον κόσμο τις ψυχές των παιδιών που γενιούνται..Γενιούνται κι ύστερα.;Μεγαλώνουνε,και όπως ολοι τους λένε πρέπει να μάθουν..Να μάθουν να ζουν..Αναρωτήθηκε όμως κανείς τι είναι η ζωή;Τί σημαίνει μαθαίνω να ζω;Αν δε γίνετε σαν τα παιδια, είχε πει ο Ιησους,δεν θα κερδίσετε τη Βασιλεία του Θεου..Τί το διαφορετικό έχουν όμως τα παιδιά απο τους τόσο αποροφημένους απο τα προβλήματα και τη ''ζωη'' μεγάλους.;Ισως αυτά να ξέρουν καλύτερα τί είναι η ζωή..Είναι κοινωνικά στο φουλ και αυθόρμητα, χωρίς να ξοδεύουν αυτό το δώρο της επικοινωνίας, που όπως όλα τα πράγματα στη ζωή είναι δώρο Θεου, σε ανούσιες κοινωνικές τυπολατρίες..Μπορούν να πούνε στον καθενα σαγαπώ, να αγκαλιάσουν όποιον βρουν και συμπαθήσουν χωρίς να σκεφτονται καν ότι θα παρεξηγηθούν..Οταν κάτι δεν τους αρέσει ή το βρούν άδικο θα το εκφράσουνε απλά και ψύχραιμα, χωρίς φόβο και πάθος κι ας είναι μπροστά όποιος θέλει..!Οταν τη νύχτα ξαπλώσουνε στο κρεβατάκι τους, πριν κλείσουν τα ματάκια τους και κοιμηθούνε, αυθόρμητα αποζητούν το Θεούλη τους..!Κι είναι ικανά να προσευχηθούν με λόγια απλά, ζητώντας Του να έχει καλά απο τα αψυχα παιχνίδια τους, που για τα παιδιά όμως, ειδικά στο στάδιο του ανιμισμου, είναι αγαπημένες ζωντανες υπάρξεις, μέχρι τον αγνωστο εκείνο ανθρωπο που είδαν στην τηλεόραση ή άκουσαν το μπαμπά τους να μιλάει γι αυτόν, και φυσικά, όλον τον κόσμο..Αν τα πας στην εκκλησία δεν καταλαβαίνουν τις βυζαντινές προσευχές και χαίρονται παίζοντας ευτυχισμένα στη χαμογελαστή αγκαλιά του Χριστούλη.!Είχα δει κάποτε μια πολύ όμορφη τέτοια εικόνα..Ενα αγόρι κι ένα κορίτσι, ηλικία νηπιαγωγείου, καθισμένα στα σκαλιά του ιερού, μπροστα στην πλαινή πορτα με τον Αρχάγγελο, να ανταλάσουν τρυφερά φιλάκια στόμα με στόμα..!!Εχουν μι αυθόρμητη αγνότητα, που προσδιορίζουν μεσα στην άδολη αγάπη και την κάθε μορφή  έκφρασής της, χωρίς να εγκλωβίζονται στον πουριτανισμό, χωρίς να καταπιέζουν την ψυχή τους σε ανούσια ''πρέπει'' ''δεν πρέπει''.. Στοιχεία που συχνά αντιμετωπίζονται απο τους ''μεγάλους'' με κάποια δυσφορία, κάποιο φοβο παρεξήγησης, και μια ελπίδα του τύπου μικρό είναι ακόμα, όταν μεγαλώσει θα μάθει.....Ετσι, μεγαλώνοντας, είτε το θέλουν είτε όχι, αποκτουν τη γνώση χάνοντας την επίγνωση..Γνώρίζουν τα ''πρεπει'' και τις περιστάσεις της κοινωνικότητας με τα όσα προβλήματα και την όση μιζέρια αυτά τα ''πρέπει'' συνήθως κουβαλούν, και χάνουν την επιγνωση της αληθινης επικοινωνίας..Τους λένε ότι είναι κακό να λένε ψέματα, και τα επιβραβεύουνε ωστόσο όταν επιτέλους εφαρμόσουνε ''καλώς'' τους κανόνες της κοινωνικής υποκρισίας, και δεν κράξουν για παράδειγμα το άδικο όταν αυτό έχει προταθεί απο τον ''αξιότιμο κύριο ταδε''...!!Ακόμα κι αν αυτός ο ''αξιότιμος κυριος ταδε'' είναι απλά κάποιο πρόσωπο σεβαστο, λογω κοινωνικού ρόλου, της οικογένειας ή κάποιος απλά μεγαλύτερός τους..!Αποκτούν τη γνώση της θρησκείας και της τυπολατρείας της και χάνουν την εσώψυχη επίγνωση του αληθινού Θεου σε καθε στιγμή της ζωής τους, σε κάθε τους σκέψη και συναίσθημα..Αποκτούν τη γνώση των κανόνων που έχουν οι ανθρωποι στη ζωή τους απο το φόβο τους να είναι αληθινοι, και χάνουν την αυθόρμητη επίγνωση της δικαιοσύνης στις πιο αληθινές στιγμές της ζωής..Κάτι σαν αυτό που είπε ο Ιησους πως όλοι οι ανθρωποι ανεξαρτήτως φυλής, πολιτισμικής ταυτότητας, θρησκείας, εποχής, έχουν το νόμο, τη δικαιοσύνη του Θεού γραμμένη κάπου μες στο βάθος της καρδιάς τους..Πως ο νόμος δεν ωφελει να είναι γραμμένος σε βιβλία ατελείωτα, αλλα μες στις καρδιές των ανθρώπων, επιγνωση δικαιοσύνης μέσα απ την αγάπη, για το Θεό, τον εαυτό και το συνάνθρωπο, την αγάπη για την ευτυχία και την πληρότητα..Επειδή έχω σπουδάσει παιδαγωγικά (επαγγέλομαι νηπιαγωγός)μπορω και μέσα απ τις επιστημονικες μελέτες να βεβαιώσω, πως είναι λανθασμένη η άποψη ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν..Καταλαβαίνουν ακόμα κι όσα δεν καταλαβαίνουν οι μεγάλοι..!Εχουν απλά το προνόμιο να σκέφτονται με τον δικό τους, αμόλυντο ακόμα, εγκέφαλο και να μη διαχωρίζουν τη σκέψη απο το συναίσθημα και την άμεση, ακατέργαστη επαφή με τη ζωή..Κι αληθεια δεν θα ήταν όμορφος ο κόσμος αν αντι να διδάσκουμε στα παιδιά τη μεγαλίστικη μιζέρια μας, διδαχθούμε απ αυτά την αληθινή ευτυχία..;Καποτε βρεθηκα στην τάξη ενός νηπιαγωγείου, ώρα διαλείματος,ένα κουβάρι με 14 παιδάκια στο χαλί..''ακινητοποιημένη'' απο έναν μικρούλη που μ έπιασε στο κυνηγητό, με τ άλλα 13 να έχουν πέσει απο πάνω μου θριαμβευτικά να με γαργαλήσουν..!Ημουν ακόμα ταλαιπωρημένη απο μια προσφατη γρίπη αλλά γέλασα μαζί τους και το χάρηκα με την ψυχή μου.!Δεν λέω να μην τα οδηγήσουμε στη γνώση, αλλά να προφυλάξουμε ταυτόχρονα μέσα τους την αξιοθαύμαστη αυτή παιδικότητα που έχει όντως κάτι το αρχαγγελικο.. κάτι γλυκό και δυναμικό συνάμα..Εμείς θα τα οδηγήσουμε στη γνώση κι αυτά θα μας οδηγήσουν στην επιγνωση που κάπου χάσαμε στο πέρασμα του χρόνου..Αλωστε, κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούμε να είμαστε μεγάλα παιδιά, σ όποια ηλικία κι αν έχουμε φτάσει..!Ισως γι αυτό οι ''αξιότιμοι κύριοι τάδε'' μας υποτιμουν.. και κάνουνε βεβαια ότι μπορουν για να μας βγάλουνε απ τη μέση!Ισως ο κόσμος που γουστάρουνε να φτιάξουνε είναι..''ακατάλληλος για ανηλίκους''...!Ποιανού είναι όμως ο κόσμος;Δικός τους  ή του Θεου και των ανθρώπων που δεν ξεχνούν γιατί δε θελουν να ξεχάσουνε να είναι άνθρωποι..;Η Βασιλεία του Θεού, με άλλα λόγια ο Αιώνιος Παράδεισος,είναι η ΖΩΗ που ξεκινά απο αυτόν τον κόσμο και συνεχίζεται στην αιωνιότητα..Η ζωντανη ζωή, οπως την ονειρέυονται και τη ζουν τα παιδια..απο 2 μεχρι 22..κι 102 ακόμα ετών!!Μέσα σ αυτό το ξέφρενο κυνήγι, εξουσίας καθωσπρεπισμου, αλληλοφαγώματος βαθμοθηρίας και λοιπων, που συνηθίζουν να το λένε ζωή, και που όταν προσαρμοστεί ο ανθρωπος και παίξει σωστά, χαίρονται όλοι πως το παιδάκι επιτέλους μεγάλωσε, θα κάνουμε επιτέλους μια Στάση Ζωής..;Ο ΑρχάγγελοςΓαβριήλ ναι, στελνει στη γη τις ψυχές των παιδιών, καλώντας εμάς, που τα μεγαλώνουμε, να συνεργαστούμε μαζί του και να τα προστατέψουμε αληθινά, προστατεύωντας αρχικά την αυρα του παραδείσου που έχουν μέσα τους..Προσωπικά σπουδασα νηπιαγωγός με αυτό το όραμα..Γιατί αν σ έναν κηπο  με ανθισμένα αγουρα κρίνα πετάξουμε τα σκουπίδια μας, κι ο κήπος θα μαραθεί κι εμείς εντέλει θα βγούμε ζημιωμένοι..!



Μιχαέλα

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ..!

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ......
Τον συναντας μες στα τραγουδια, στα ονειρα, στις ζωγραφιες..Μιλάς συχνα γι αυτον μα δεν γνωρίζεις ίσως ακόμα ποιος είναι..!Τί είναι αληθινά για σένα..!Ο φύλακας άγγελος..Ο καλύτερος φίλος που είχες ποτε, έχεις, και θα έχεις στην αιώνια συνέχεια της ζωής σου!Αν βεβαια το θες...!

Μα ποιος αλήθεια δεν θα το ήθελε..;Σπανια όμως οι άνθρωποι πιστεύουν βιωματικά στην υπαρξή τους.!Πώς θα σου φαίνοταν αν κάποια στιγμή που είσαι μόνη σου ή μόνος σου στο σπίτι, γύριζες να κοιτάξεις δίπλα σου, κι έβλεπες έναν φωτεινό άγγελο να σου χαμογελάει..;!Εναν όμορφο άντρα ή μια όμορφη γυναίκα με γλυκό πρόσωπο, ζεστό βλέμμα και φτερά..Ενα πλάσμα του Θεού όπως κι εμείς, απο έναν κόσμο όμως, που η αδικία και το κακό δεν έχουνε θέση.. !Κι όμως, είναι σ αυτόν τον κόσμο, εδώ, για να βοηθα και ν αγαπάει εσένα!Αν τον έβλεπες, θα ξαφνιαζόσουνα σίγουρα, γιατί όμως..;Ισως επειδή μας εχει επηρεάσει πολύ ο τρόπος σκέψης ''βλέπω, άρα υπάρχει''..Ομως καμιά φορά, άυτο που βλέπουμε, δεν υπάρχει αληθινά εκεί για εμάς..!Βλέπουμε π.χ. στο δρόμο, έναν άγνωστο άνθρωπο, μια δύσκολη για εμάς μέρα.Ισως αυτό να μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα, να είναι σαν μια επιβαιβέωση ότι δεν είμαστε μόνοι..!Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα για σένα..!Δεν περνά απο εκείνο το δρόμο για σένα..!Αν πλησιάσεις και του πεις το προβλημά σου θα του φανεί μάλλον περιεργο..!Θα αναρωτηθεί ''σε ξέρω απο κάπου..;Είμαστε όμως εντέλει αληθινά μόνοι..;Τί είναι αυτό που κρύβει η επιδέξεια απάτη της μοναξιάς..;

''Η μοναξιά, είναι η επιδέξεια απάτη απο κάτι βαθύ μες στην ύπαρξη..''πρόλαβε να διαβαστεί το ρητό καποιου Γκαμπριλοβιτς στο τρίτο προγραμμα της ΕΡΤ πριν την κλείσουν........Κι έχει πολύ δίκιο.!!Πολλές φορές οι άνθρωποι,πιστεύουνε στο φύλακα άγγελο τους τυπικά...Κι έτσι στις δύσκολες στιγμές, όταν όλα πάνε στραβά γύρω σου η μέσα σου, στις στιγμές της οργής ή του πόνου, ή στις στιγμές που απλά αποζητας μια όμορφη σκέψη γύρω σου, κάποιον φίλο να εμπιστευτείς όσα δεν τολμησες ποτέ να εμπιστευτεις, ούτε στον ίδιο τον εαυτό σου, κι όμως υπάρχουν κάπου μέσα σου βαθιά και θέλεις κάπως να τα εκφράσεις, τότε ξεχνάς οτι υπάρχει ο άγγελος σου..!Μα τότε είναι που χρειάζεται να το θυμηθείς!Στην ουσία ο άγγελος σου, υπάρχει κι είναι παντα δίπλα σου..Στο παραδειγμα της Μιχαέλας η ιστορία επιδέχεται τρια είδη συνέχειας..1.Ο στενοχωρημένος ανθρωπος επιστρέφωντας σπίτι κλείνεται στον εαυτό του, και διατηρεί κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού την αυταπάτη του, ότι δεν είναι μόνος γιατί πριν είδε έναν άνθρωπο αγνωστο που κάτι του άρεσε ίσως σ αυτόν.....Δε θα τον ξαναδεί ίσως ποτέ, και σε λίγη ώρα θα τον έχει ξεχάσει..!2.Να επιστρέψει στο σπίτι του και να αναζητήσει αμέσως κάποιον φίλο να μιλήσει γι αυτό που τον απασχολεί..Ο φίλος όμως, ίσως να μη μπορεί εκείνη τη στιγμή να τον ακούσει ή ίσως να μην είναι σε θέση να τον καταλάβει και να τον βοηθήσει αληθινά!Ακόμη όμως κι αν τιποτα απ αυτά δεν δυσκολέψει την φιλική επικοινωνία, ο φίλος κάποια στιγμή, σαν άνθρωπος, θα απομακρυνθεί, θα επιστρέψει στα δικά του, κι όταν κλείσει το τηλεφωνο ή η πορτα, θα επιστρέψει η αναμέτρηση με τον εαυτό, που κάποιες φορες είναι πολύ σκληρή ή αδιέξοδη.....3. Ο στενοχωρημένος άνθρωπος αυτός, να αναζητήσει άμεσα επιστρέφωντας σπίτι του, τον πιο αληθινό απ όλους του τους φίλους, το φύλακα άγγελό του..!Ο φύλακας αγγελος του καθενος, γνωρίζει τη μοναδική κι ιδιαίτερη ψυχή του καθένα και ξέρει ακριβως πώς να τον καταλάβει και να τον βοηθήσει..Ειναι ο δικός του, μοναδικά πιστός, αχώριστος κι αφοσοιωμένος φίλος!Μένει στο σπίτι του, περπατά αόρατος δίπλα του στο δρόμο, τον συνοδεύει παντου, τον προστατεύει απο το κακό..Κάθε ανθρωπος θα έχει σίγουρα να θυμάται έστω και μια φορα στη ζωή του πως του συνέβη κάτι και γλύτωσε, ως δια μαγειας!Στην πραγματικότητα, είναι πολλές οι φορές, μόνο που οι άνθρωποι συχνά δεν το προσεχουν, ή το προσπερνουν, αποδίδωντας το στην τύχη..Βέβαια, κάποιες φορες κι οι άγγελοι έχουν παράξενες στρατηγικές...Μπορεί π.χ. κατι που ζητάει ο άνθρωπος,να αργεί να πραγματοποιηθεί, ή να μην πραγματοποιείται ποτε, αν δεν είναι για το καλό του ή αν δεν είναι η κατάλληλη στιγμή..!Πάντα όμως οι άγγελοι νοιάζονται για τον άνθρωπό τους και τον αγαπούν..!Αγαπουν τον άνθρωπο τους, πιο πολύ ακόμα κι απ όσο αγαπά ο ίδιος τον εαυτό του!Περισσότερο απο τον άγγελό σου, σε αγαπά μόνο ο πλάστης σου, ο Θεός..!

Οντως..!!Κάποτε σε μια παλιά μου σχέση, γεμάτη προβλήματα, μιλούσα συχνά στο φύλακα άγγελό μου τα βράδια, που έμενα μόνη μου, και αρχικά , τον παρακαλούσα να κάνει κάτι για εμάς, να μας βοηθήσει να μείνουμε μαζί και να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες..Ο άλλος δεν ήθελε όμως κάτι τέτοιο, κι ετσι δεν γίνοταν τίποτα, και τα προβλήματα διαιωνίζονταν..Δε σκεφτηκα ούτε στιγμή όμως ότι ο φύλακας άγγελός μου δε με ακούει, ή δεν υπάρχει ίσως, γιατί το ένιωθα ότι είναι εκεί, δίπλα μου..!!Οι σκέψεις μου είχαν κολήσει όταν άρχιζα να του μιλάω,το μυαλό μου πονούσε και δεν επαιρνε με τίποτα στροφές...Κι εκεί που έθετα στον άγγελό μου τόσα ερωτήματα, ξαφνικά μου ερχόντουσαν κατι σκέψεις και ιδέες, που το ήξερα, πως δεν ήταν δικές μου γιατί πολύ απλά, εγώ δε σκεφτόμουνα ποτέ μ αυτό τον τρόπο, κι ακόμα περισσότερο, εκείνες τις στιγμές δεν ήμουνα σε θέση να σκεφτώ καθαρά τίποτα!Επιπλέον, όσες φορές, μιλώντας μόνη, σε στιγμές απελπισίας, έθετα τα ίδια ερωτήματα, για εκείνη τη σχέση, στο κενό, χωρίς συνειδητά να απευθύνομαι σε κανέναν...φλασιές μηδέν..!Εγώ κι η απελπισία μου απομέναμε, μόνες..!Τελικά, μέσα απ την όμορφη αυτή εσωτερική ''συζήτηση'' με τον καλύτερο μου φίλο, το φύλακα άγγελό μου, κατάλαβα με τον καιρό πως ήταν για καλό μου να χωρίσω..Χωρισα, και όντως, με ξαναβρήκα!Εμένα, τους αληθινους μου φίλους, το δυναμισμό μου τη διάθεσή μου για ζωή!Απλώς ένα ζωντανό παράδειγμα της ύπαρξης των αγγέλων μας, που μας αγαπούν, και λαχταράνε ένα βλέμμα της ψυχής μας, τη σημασία που θα τους δώσουμε κι αυτό.. αληθινά για το καλό μας!!Παρόμοιες εμπειρίες μπορουν σε κάθε άνθρωπο να συμβούν αν επιλέξει να στραφεί σε αυτές..!Οι εμπειρίες υπάρχουν όλες γύρω μας..Ο καθένας όμως ζεί αυτές που θα επιλέξει να ζήσει..!

Κάποιοι άνθρωποι ωστόσο, εγκλωβίζουνε το φύλακα άγγελό τους σε ανθρώπινα συστήματα, όπως θρησκευτικούς τύπους, πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις που θεωρουν ότι εκεί μόνο μπορούν να ζητήσουν τη βοήθειά του, κι αλλα παρόμοια..Ετσι χάνουν την ουσιαστική επαφή μαζί του και αφήνονται αβοήθητοι στις τόσες πλάνες του εαυτού τους και των καταστάσεων..Οι άγγελοι πονούν, και θέλουνε να τους βοηθήσουν, όμως αν δεν τους ζητηθεί αυτό απ τον άνθρωπό τους, δεν μπορουν να παραβιάσουν με το ζόρι τη θέλησή του και τη σκεψη του..Η αλήθεια είναι πως τίποτα άλλο δεν μπορεί να δίωξει απο κοντά σου το φύλακά άγγελό σου εκτός απο την αδικία και το κακό όταν αυτά είναι τα ιδανικά της ζωής σου...Δεν υπαρχει αλλο είδος αμαρτίας που να διώχνει τον άγγελο δηλαδη, εκτός απ τ οτιδήποτε σκαρφίζεται ο άνθρωπος και πράτει για ν αδικήσει και να βλάψει τον άλλον..Οι άγγελοι είναι παντού όπου ο άνθρωπος χρειάζεται έναν φίλο αληθινό, ένα χέρι να πιαστεί, μια όμορφη σκέψη να γαληνέψει τον ταραγμένο νου, μια σοφή συνβουλη..!Δεν τους βλεπουμε, γιατί απλά, είναι όντα που δεν ανήκουν στην τρίτη διάσταση..!

Τους νιώθουμε όμως και βλέπουμε ολοζώντανη κάποιες φορές την παρουσία τους..Κάποιες φορές εκεί που φαίνεται να είμαστε άτυχοι και οι άγγελοι να μην είναι εδώ γύρω, κάτι άλλο, στο αθέατο συμβαίνει, και εχουμε ακόμα πιο έντονη και δυνατη την προστασία τους!Θυμάμαι κάποτε ένα ατύχημα που μου συνέβη..Ημουν μόνη, είχα τραυματιστεί σοβαρα και η βοήθεια θ αργούσε λίγο να έρθει οπότε..ο τραυματισμός μου χειροτέρευε κι είχα αρχίσει να περνάω δύσκολα...!Ξαφνικά τότε μες στον πόνο και τον πανικό θυμήθηκα μια μικρή εικονίτσα του Αρχάγγελου Μιχαηλ που ειχα μαζί μου!Την εβγαλα απ την τσέπη και την ακούμπησα στο σημείο που πονούσα ζητώντας βοήθεια..Αμέσως ο πόνος εξαφανήστηκε εντελώς κι ηρέμησα τελείως..!Σα να με είχαν ναρκώσει..!Το ασθενοφόρο άργησε κοντά άλλη μισή ώρα να ρθει γιατί ήμουν σε απομονωμέμο σημείο..Οσο καιρό διήρκησε ύστερα η ανάρωσσή μου, δεν μπορούσα να κάνω σχεδόν τίποτα είχα όμως την ευκαιρία να σκεφτώ, να συναισθανθώ, να αναστοχαστώ και να συνειδητοποιήσω πράγματα που σχεδόν μου άλαξαν τη ζωή....Μια άλλη φορά πάλι, το ατύχημα αποφευχθηκε, αν κι οι συνθήκες θα μπορούσαν άνετα να το επιφέρουν..!Ημουνα μόνη στη θάλασσα με απίστευτη τρυκυμία και μηδενική ορατότητα στο βυθο..Θυμόμουν απο παλιά το σημείο, δεν είχε τίποτα επικύνδυνο κι ετσι αποφάσισα να μπω..Το κύμα όμως μ εκανε να χάσω την ισοροποία μου, και τη στιγμη που μ εριχνε, είδα ένα βράχο μυτερό σα μαχαίρι να προβάλει μπροστα μου απο τ βυθό και μη μπορώντας να τον αποφύγω, λόγω δυνατης τρυκυμίας, έπεσα πανω του.!Σε κλασματα δευτερολέπτων βλέπωντας το βράχο σκεφτηκα απλά το φύλακα άγγελό μου..Χτύπησα πάνω στο βράχο χωρις να πάθω απολύτως τίποτα, νιώθωντας κάτι σαν φτερό ολογυρά μου να με προστατεύει...Είχα πάθει σοκ..Παλεψα λίγο ακόμα με το κύμα, προσπθώντας να βρω την ισοροποία μου, και τότε η τρυκυμία κόπασε λιγο και μπόρεσα να βγω εξω...Μόλις πάτησα γη, ένιωσα τ αγκάθι ενός αχινου στο πόδι μου αλλά και πάλι δεν έπαθα τίποτα..!Βγήκα και περπάτησα κανονικά, συνειδητοποιώντας οτι η μορφολογία του εδάφους εκει, είχε αλάξει τραγικά...!Και φυσικά για ακόμα μια φορά ότι ΝΑΙ, υπάρχουν άγγελοι...!!Είναι κοντά μας, είναι παντού, είναι φρουροί και οδηγοί μας στην αιωνιότητα..!Και όλα, για κάποιο λόγο γίνονται..!

Κάποιο άλλο όμορφο ρητό λέει ''σκεφτομαι, άρα υπάρχω''..!Οποτε νιώθει ο άνθρωπος απελπισμένος και μόνος, εξαντλημένος απο κάποια μάχη της ζωής ή σε αδιέξοδο, αρκεί να σκεφτεί ότι οι άγγελοι είναι μόνο μια σκέψη μακριά...!

 Αγγελος... & Μιχαέλα!

  

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.!


Οσοι με το Χάρο (Αρχάγγελο ψυχοπομπό στον Αιώνιο Παράδεισο φυσικά...) γίναν φίλοι...βίωσαν αληθινα, απο αυτή εδω τη ζωή, τη σωτηρία της ψυχής...!''ΦΤΕΡΩΤΟ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΑ, ΠΟΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ Σ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΓΛΕΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ..'' όπως λέει κι ένα άλλο τραγούδι..!
Λατρεύω τη μουσικη..!!Και πολεμώ μ αυτή ενάντια στην απελπισία...Παραθέτω τρεις, γεμάτες νόημα, μουσικές συνοδείες απο έναν αγαπημένο καλλιτέχνη για το ''ταξίδι στο αθέατο''. Ελπίζω να σας αρέσουν..!
(το τελευταίο τραγουδι αφιερωμένο στην ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!)

 


 


Μιχαέλα
 

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Θυμησου Αγάπη...

ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...


 Συγκινημένος βαθιά με τις δύο προηγούμενες αναρτήσεις της Μιχαέλας, που εκφράζουν και το δικό μου πνεύμα απόλυτα, της θύμησα κάποιους δικούς της στίχους που υπενθυμίζουν μια όμορφη ελπίδα στου κόσμου τη μάχη,κι εκφράζουν το όμορφο ρηττό ''η Ισχύς εν τη Ενώσει''...Ενωση Θεού,Αγγέλων Αρχαγγέλων και Ανθρώπων, αλλά και Ανθρώπων μεταξυ τους σ όλα τα επίπεδα..Στον έρωτα, όπως είπες Μιχαέλα μου, αλλά και στην αληθινη φιλία, που καποιες φορές πραγματώνεται κι όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν να εκτιμουν τους αληθινους μαχητές, στο επαγγελμά τους, στην οικογενειά τους, στην πόλη τους, στο περιβάλλον τους..Να στεκονται στο πλάι αυτών, των αληθινών μαχητών χωρίς ψευτικα ανήκειν υστεροβουλίας σε καπελωμένες παρατάξεις, συμπολεμιστές και συνάνθρωποι...! Και τότε η νίκη θα κερδιθεί, αν όλοι μαζί πολεμήσουμε για την ψυχή μας, με το σπαθί του πνευματος μας,αγέρωχοι κι ανεπηρέαστοι στα υστερόβουλα ψέματα όλων των δήθεν σωτήρων, των δήθεν μαχητων και διαμορφωτων σκέψης..Εμείς τη φλόγα της ψυχής μας μοιραζόμαστε μαζί σας ευελπιστώντας ν ανάψουμε  στην κάθε ψυχή τη δική της φλόγα...Μα ας συνεχίσουν οι στίχοι...!

Αγγελος

 ΘΥΜΗΣΟΥ ΑΓΑΠΗ...

Πληγές που ακόμα στάζουν αίμα και πονάνε..
Μα κάθε μέρα πιο βαθιά, πιο μακριά
με παρασέρνει ,
ένα αστέρι με πηγαίνει, μαζί με παίρνει..
Και μια φωνή που όλο μέσα μου σωπαίνει
απογειώνεται, ξεσπά μαζί μου,
πλάϊ μου πεθαίνει.

Κι αυτή η γή που μελαγχόλησε, γέμισε ψέμα,
Πές μου τι κράτησες εσύ σ’ αυτό το βλέμμα.;
Κάτι που όλα τ’  αγαπάει απ’ την αρχή, και ξαναζεί..
Κάτι που ανάβει μες στον ήλιο κι αγρυπνεί.!

Δάκρυ που κύλησε στα χρόνια που περνάνε,
που δεν γυρνάνε..
Σαν τα πουλιά απογειώνονται
και πιο ψηλά πετάνε..!
Σαν χελιδόνια στη Μεσόγειο,
μαύρα φτερά φοράνε
πάνω απ’ τη θάλασσα..

Θυμήσου αγάπη, όσα ξεχνάς να θυμηθείς,
πόσο στην πόλη αυτή, βαθιά μελαγχολείς..
Πόσες βραδιές στο σταυροδρόμι
κάτι προσπάθησες να πεις,
μόνο ο Θεός το είχε ακούσει
και οι σταγόνες της βροχής..

Θυμήσου αγάπη,
μέσα στη νύχτα έκανες τ’ όνειρο
μαχαίρι να κοπείς,
και τ’ ΄Αγιο Αίμα η προσευχή σου
προτού ακόμα γεννηθείς...

Θυμήσου αγάπη,
ντύθηκες άστρο και Χριστός μέσα στη νύχτα
για να ρθείς,
μέσα στους χτύπους της καρδιάς, να γενηθείς..!



Οι πόλεις άδειασαν
κι οι ποιητές πριν τα μεσάνυχτα,
γυρίζουν στο λιμάνι,
Μ’ ένα παλιό φεγγάρι μόνη συντροφιά,
λευκά χαρτιά..
Μες στην παλάμη απόψε λιώνουν την καρδιά,
μελάνι χύνεται, σταλάζει στα τραγούδια και γελά..!


Χορεύει πάνω απ’ του Αιγαίου τους αφρούς,
γυρνά χαράματα..
Κοιμάται η νύχτα μες σε γέλια και σε κλάματα,
μιλά για θαύματα
κι οι στίχοι στάζουνε φωτιά..!
Στεγνή ματιά,
βρεγμένα όνειρα, μισά στη μοναξιά..

Σε αθέατους κόσμους μ’ ένα αστέρι στα μαλιά,
είμαι εδώ, είμαι ξανά,
στη μουσική μου απόψε ράβω τα φτερά...
Πετάς ψηλότερα, ζητάς να φτάσεις
μια θλιμένη αστροφεγγιά..
Δεν θα σε βρουν ποτέ ξανά..

Και όμως τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα
όσο πατάς το ίδιο χώμα,
κι όσο νοιάζεσαι..!
Όσο τη σκέψη δεν αντέχεις
να μοιράζεσαι,
το φώς χρειάζεσαι..!

Είμαι κι εγώ, μαζί σου, εδώ,
βουλιάζω μέσα σου σαν άστρο στο κενό,
και σ’ αγαπώ..!
΄Ετσι θα χτίσουμε στη γή ένα κομμάτι ουρανό,
να ονειρευτώ...

Κι αν χαραμίζομαι,
στο όνειρό μου μυστικά εξαφανίζομαι
και εξαγνίζομαι..
Πάλι βυθίζομαι..
Κι όταν πετώ ψηλά θαρρώ πως υπνοτίζομαι..!

Θυμήσου αγάπη,
μέσα στα χρόνια μου τα δίχτυα σου δε χάλασα,
στη γή ας κρυστάλιασα..
Θυμήσου αγάπη, κοίτα πόσα άλλαξα..
Μα ως εδώ,
σαν την ψυχή που φεύγει από το σώμα της,
γεννήθηκα,
στα ουράνια ξέσπασα, στο φώς,
εκεί ξεπλύθηκα..!

Σαν καταιγίδα την αυγή, σαν μουσική,
στου κεραυνού μου την ορμή,
στο χώμα χύθηκα,
κι αν διαλύθηκα,
να σε ξεχάσω όμως αγάπη δεν θυμήθηκα..!

ΘΥΜΗΣΟΥ ΑΓΑΠΗ, ΠΟΣΕΣ ΨΥΧΕΣ
ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΣΟΛΑ,
ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΜΕ ΦΩΣ ΤΗ ΣΚΟΝΗ 
ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ....!

Θυμήσου αγάπη,
τα χρόνια που έζησα στη γή, τα είδα όλα..
Και πάλι εδώ,
σαν το φαντάρο που φωνάζει απ’  τη σκοπιά
το σ’  αγαπώ,
φυλάω χαλάσματα, σε δρόμο ερημικό...

Στο μονοπάτι μου είδα νύχτα,
να γυρίζουνε οι ψυχές..
Θυμήσου αγάπη, ΑΓΑΠΗ, ΣΕ ΚΑΛΟΥΝΕ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ....!!
Αγκαλιασέ μας,  σώσε μας, βοήθησέ μας...
Θυμήσου αγάπη, αγάπη φώναξέ μας...

Τη σκόνη του ήλιου απ’ το βουνό,
παρακαλώ να κάνει σκόνη τα φαντάσματα...
ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ Τ' ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ,
ενώνουν θραύσματα,
πετούν στη σκέψη μου επάνω απ’ τα χαλάσματα,
σκιές φωτός,
φωνή μέσα στα έπη και τα άσματα..!

Θυμήσου αγάπη,
της νύχτας σε γυρέψανε οι θαμώνες....
Πίσω απ’ τα χρόνια του πολέμου, σε λησμόνησαν
οι άγριοι χειμώνες...
Μα οι ανεμώνες,
ξαναθνίζουνε την ΄Ανοιξη..!
Κάπου στο φώς το μυστικό,
στων Αρχαγγέλων την κατάνυξη,
σαν μια ηχώ να ήρθε ξανά,
πιο δυνατά,
μ’ ένα αντιφέγγισμα στης λύτρωσης το δάκρυ,
που έσταξε κάποτε στου ονείρου μου την άκρη,
κι εκεί με γένησε...

Μέσα σε τάφο, ετούτη η γή, μας φιλοξένησε,
μα ήρθα ξανά..
μ’ ένα παράπονο στα χείλη
και μια πίκρα στην καρδιά..
Με δυό φτερά,
τα ξεκουμπώνω από τα χέρια
και τα ρίχνω στη φωτιά,
σε μια φωτιά αλλιώτικη,
που μες στις φλόγες το Χριστό ξαναγεννά,
το Φώς, 
που έγινε ορθάνοιχτη αγκαλιά..!

Και είμαι εδώ, σαν τον αετό
που αναφτερώνει και πετά..!
Στη μουσική θα γίνω στίχος,
το όνειρά μου να γυρέψω..
Θα γίνω σύνεφο, μες στη στρατόσφαιρα θα βγώ
να ταξιδέψω....
Γη, πόσο με πλήγωσες, άλλη μια μέρα..
Μα άλλη μι αυγή ακούραστα,
ξεσπάω στον αέρα,
φωνή που υψώνεται..!
ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΙΜΩΝΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΔΩΝΕΤΑΙ,
ΓΙΑΤΙ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΕΧΕΙ ΦΤΕΡΑ ΚΙ ΑΠΟΓΕΙΩΝΕΤΑΙ..!!

Πέρα στου ορίζοντα το φώς,
θυμήσου αγάπη,κι εγώ σε γύρεψα σαν άνθρωπος τυφλός..
Φέυγω ξανά,
πάω να κουρνιάσω εκεί που αρχίζει ο ουρανός..
Από τη γή των Αρχαγγέλων,
αγάπη άγγελος φρουρός,
απόψε κράτα με....
Θυμήσου αγάπη, και αιώνια αγάπα με....
Σαν πληγωμένο αετόπουλο της γής,
ντύνομαι πάλι, τις φτερούγες τις χρυσές της προσμονής,
και της ζωής,
ΣΤΟΧΟΣ ΔΕ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ..!

Θυμήσου αγάπη,
δες καθαρά όσα δεν άντεξες να δείς,
μες στα θεμέλια σε χτίσανε της γης,
να μη με βρεις,
το φως ποτέ να μη μπορέσεις πια να δεις..

Θυμήσου αγάπη,
έχεις φτερά που ηχούν στον ίσκιο της ψυχής
και είσαι ο ήλιος ο αυτόφωτος της γής..!
Ναι, έχεις ΔΥΝΑΜΗ
που σπάει τον ιστό της φυλακής,
κι ανατινάχτηκες στα ουράνια,
ηφαίστειο ζωής..!
Κι άφησες φως την αστραπή σου,
στα θεμέλια της γής,
κι άνοιξες δρόμο μες στα σύνεφα,
γεφύρι επιστροφής...

Θυμήσου αγάπη,
στο σταυροδρόμι των ψυχών
κάτι που θέλησες να πείς,
κάτι απ’ την γή των Αρχαγγέλων,
σαν την ηχώ μιας προσευχής...

 
 Θυμήσου αγάπη, πως πάλι αιώνια θα ζεις,
μόνο ο Θεος καλά γνωρίζει
και οι σταγόνες της βροχής..... 

Μιχαέλα